Περιδιαβαίνοντας κανείς στο Ακρωτήρι, συναντά πανέμορφες ακρογιαλιές με μεγάλα και πολύχρωμα χαλίκια, αλλά και την όμορφη παραλία Λέιτις Μάιλ με τη λεπτόκοκκη άμμο. Επίσης, συναντά την αλυκή που τους βροχερούς χειμωνιάτικους και ανοιξιάτικους μήνες την επισκέπτονται όμορφα αποδημητικά πουλιά, όπως τα φλαμίγκο.  Προχωρώντας προς τα δυτικά της αλυκής, υπάρχει ένας μικρός υγρότοπος, ο οποίος φιλοξενεί και αυτός αποδημητικά πουλιά, αλλά πολύ λιγότερα από την Αλυκή. Αξίζει να γνωρίζει κανείς πως η Χερσόνησος του Ακρωτηρίου  θεωρείται «Σημαντική  Περιοχή για τα πουλιά». Σ’ αυτήν μάλιστα έχουν καταγραφεί τα 260 από τα 370 είδη πουλιών της Κύπρου. Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα του Περιβαλλοντικού Κέντρου Ακρωτηρίου:  http://www.akrotirivillage.org/index.php?lang=el&article=21

Πλησίον του υγρότοπου υπάρχει ένας κοινοτικός γεωργικός χώρος, γνωστός ως «μερράς», τον οποίον «απολαμβάνουν» καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου αγελάδες και βόδια.

Οι ακαλλιέργητες εκτάσεις του Ακρωτηρίου καταλαμβάνουν 4000 χιλιάδες σκάλες. Επιπρόσθετα, στο Ακρωτήρι υπάρχουν διάφορες καλλιέργειες, ανάμεσά τους καλλιέργειες εσπεριδοειδών, σιτηρών, βίκου, ελιάς και  αμπελιού. Όσο αφορά στην αμπελοκαλλιέργεια, αυτή περιορίστηκε σημαντικά γιατί θεωρείται  οικονομικά ασύμφορη, μια και ποτέ δεν είναι βέβαιη η ζήτηση των σταφυλιών στην αγορά. Χαρακτηριστικό είναι πως πολλές φορές τα σταφύλια μένουν  και λιώνουν στα αμπέλια.

Πηγές:
Κοινοτικό Συμβούλιο Ακρωτηρίου
Γιώργου Καρούζη, Περιδιαβάζοντας την Κύπρο, Λεμεσός, Πόλη και Επαρχία, Λευκωσία 2001